මචං ඒ මං දන්න අක්කා කෙනෙක්

මේ සිද්ධියත් උනේ මගේ අතිමජාත මිත්‍රයෝ සෙට් එකත් එක්ක රස්තියාදු ගහන්න ගිහින් තමයි.... ඒ" ඉස්කෝලේ ස්පෝට් මීට් දවස් වල....අපිත් ඉතිං මෙහෙම හිටියට හොඳ ස්පෝට් මීට් කොල්ලෝනේ...ඒක නිසා ඉතිං මායි මගේ අතිමජාත මිත්‍රයෝ දෙන්නයි බැහැලම වැඩ මීට් එක ගොඩ දාන්න..සාලියට ඉතිං මේ දවස් රජ මගුල්.....මොකද 10, 11 පංති පැත්තේ කැරකි කැරකි ඉන්න පුළුවන්නේ...10, 11 පංති වල ඉන්න නංගිල ගැන සාලියගේ හිතේ පුදුම සහෝදර කැක්කුමක් තියෙන්නේ.. ඒ අහිංසක හුරුබුහුටි නංගිලාගේ අම්මල අප්පලටවත් නැතුව ඇති එහෙම කැක්කුමක්..මෙහෙම සහෝදරවරු ඉන්න එක ජාතියටත් ආඩම්බරයක්නේ...ප්‍රදීප් සහොදර ප්‍රේමෙන් බලාගත්තේ අපේ පංතියේ ගෑනු දරුවෝ නිසා උෟට රට වටේ ඇවිදින්න ඕනි උනේ නෑ.... ඒක නිසා පොර කටුව අස්සට රිංගපු අර මොකාද එකා වගේ පංතිය ඇතුලෙමයි..අපිනම් ඔන්න අහින්සකයි හො‍ඳ‍ේ.....අපේ උන්ගේ සහෝදර ප්‍රේම ගැන කියන්න ගියොත් ඉතිං මේකෙ ඉඩ මදිවෙන නිසා මම කියන්න හදපු කතාව කියන්නම්කෝ.

ඔන්න ඉතිං අපි වකුගඩුවෙන්ම කැපවෙලා වැඩ කරපු නිසා දුර වලට දහයිය ගෙනත් දාන වැඩෙත් අපි තුන්දෙනාටම සෙට් උනා...අපිත් ඉතින් ලොරි කබලක් හොයාගෙන ආම් බාං කරන්න පුළුවන් පොඩි කොල්ලේ දහයක් විතර සෙට් කරගෙන වී මෝලක් හොයාගෙන ගියා ඔන්න..ඉස්කෝලෙන් වැඩේ වකුගඩුවෙන්ම කරන්න බාරගෙන ආවට, එලියට ආවම අපි සුපර්වයිසර්ස්ලා වෙනවනේ...ඇයි අප්ප ඉස්කෝලෙ වෙනුවෙන් පොඩි උන්ගෙන් වැඩ ගත්තට මක්වෙනවයි....

ඔන්න ඉතිං ඉස්කෝලේ ලඟ පාතින්ම කොහෙම හරි මෝලක් හොයාගත්ත. අපි දැන් ලොරිය උඩට වෙලා උපදෙස් දෙනවා. පොඩි කොල්ලෝ දහයියා පටවනවා. ලොරිය දහයිය වලකටම දාල තමයි දහයිය පටවගන්නේ... ලොරිය වටේටම දහයිය ගොඩවල් පිරිල තියනවා.. සමහර දහයියා ගොඩවල් ලොරියටත් වඩා උසයි... සාලිය ඉතිං දැන් ලොරියේ වහල උඩට නැගල පොඩි නඩේට අයියා පාට් දානවා... සාලියගේ පිටිපස්සට වෙලා හිටපු මට ඉතිං සාලියවයි සාලියට එහා පැත්තෙන් තියන අලිපත දහයිය ගොඩයි හොඳට පේනවා.... මං ප්‍රදීප් දිහා බැලුව. පොර මට එහාපැත්තෙන් නිදාගෙන අහස දිහා බලාගෙන විසිල් ගහ ගහ ඉන්නවා... සහෝදර ප්‍රේමෙ මතක් වෙලාද කොහෙද.. සාලිය ඉන්න විදිහ දැක්කම ඉතිං මං නලියනවා නලියනවා වගේ. මූව අර දහයිය ගොඩට තල්ලුකරල දාන්නමයි හිත.. 

මං ඉතිං හොර පූසා වගේ හිමීට සාලිය ලඟට ගියා... දහයිය ගොඩ දිහා බැලුවා. අවුලක් නෑ, මූ වගේ තව දුසිමක් උනත් ඒකේ ඔබන්න පුළුවන්.. මං ඉතිං උදේට කාපුව සිහිකරගෙන, මුලු ඇ‍ඟ‍ේම හයිය අත්දෙකට අරගෙන පෝඩි සද්දෙකුත් දාලා මූව තල්ලු කරා දහයිය ගොඩට.... පොර නිකන් දෙමල චිත්‍රපටියක දුශ්ඨයා උඩින් විසිවෙලා යනව වගේ ගිහින් දහයිය ගොඩට වැටුන.... මට මුගේ කරනම දැකල හිනාවෙන්න වෙලාවක් තිබුනේ නෑ.. මොකද සාලිය තනියම දහයිය ගොඩට වැටුනේ නෑනේ.. මු පැත්තකට වෙලා තමංගේ පාඩුවේ වැඩක් බලාගෙන හිටපු මාවත් ඇදගෙනම තමයි දහහයිය ගොඩට වැටුනේ....

හප්පේ කටෙත් එක්ක දහයිය පිිරිල... කටේනම් තව කමක් නෑ කලිසම් අස්සෙත් දහයිය... ඇග කසනවා හෝ ගාලා. මං වැටිල කල්පනා කරේ මට කොතනද වැරදුනේ කියල.. මට බුක් ගාලා හිතුනා අතට කලිං කට වැඩ කරපු නිසා තමයි කියල. සද්ද නැතුව තල්ලු කරානම් දැං ලොරිය උඩ ඉඳගෙන දැං බක බක ගාලා හිනා වෙනවා...දැං ඉතිං කට වරද්දගෙන හිනාවෙන්නවත් ක්‍රමයක් නෑනේ..වැටුන නිසා නෙමෙයි. කට පුරවල දහයියනේ...මට කල්පනා කරන්න පුළුවන් උනේ ඔච්චරයි... අහස කලු කරනවා වගේ කලු උනා..මං දහයියගොඩේ පෙරලිගෙනම උඩ බැලුව..අහසක් දැක්කනම් හිත හදාගන්න තිබුනා.. මං දැක්කේ ඉස්කූල් යුනිෆෝම එකක් ලොරිය උඩ ඉදල මගේ ඇඟට වැටෙනවා විතරයි.. ඒක යුනිෆෝම් එක විතරක් උනානම් ඒත් හිත හදාගන්න තිබුනා.. ඒක ඇතුලේ ප්‍රදීපුත් හිටපු නිසා මං ආයෙත් දහයියා ටොන් එකකට විතර යට උනා... දැන්නම් ඉතිං කටේ දහයින නෙමෙයි මොන මගුල තිබුනත් හිනානොවී ඉන්න පුළුවන් කමක් නැති නිසා අපි තව ටිකක් අර දහයියා ගොඩේ පෙරලි පෙරලි හිනා උනා.. පොඩි උන් ටික බය වෙලා බලන් ඉන්නවා... උන්ට හිතෙන්න ඇති අපේ දහයියා ගෑවෙලා මොලේ කොලොප්පන් වෙලාකියලා...හැබැයි අපිට මොලයක් කියල එකක් තිබුනනම් ඒ වෙලාවේ ඒකෙත් දහයිය පිරිලා...

කොහොම හරි ඔය වෙද්දි ලොරියට දහයිය පටවලා ඉවරයි.. ඒ වගේම අපිත් ඉවරෙටම ඉවර වෙලා හිටියේ..කහනවා කහනවා ඉවරයක් නෑ..සාලියට තනියෙන් කසන්න අත්වෙන්න තිබුන ඉරණම දැන් තුන් දෙනා සමව කසා ගන්නවා.. අන්න සහෝදර ප්‍රෙමේ....

කොහෙම හරි දැං මේ විදිහට ඉස්කෝලෙට යන්න බෑනේ.. මං කිවුව අපි අපේ ගෙදරට ගිහිං නාගෙන යමු කියල.. ඉස්කෝලෙ වැට මායිමේ ගෙදර තියන එකනේ.... සාලියයි ප්‍රදීපුයි ඉතිං  ඒ අදහසට එක පයින් විරුද්ධ වූනා..මං ඉතිං ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදෙට ගරුකරන මනුස්පයානේ.. මං අැහුව ඉතිං කොහෙන්ද එහෙනම් නාන්නේ කියල... තැනක් තියනවා කියල ලොරියයි පොඩි උන් ටිකයි යවල මුං දෙන්න මාවත් ඇදගෙන පොඩි ඇලක් ලඟට ගියා...

ඇලේ පිහිටීම කියනවනම් අපි නාන්න කියල සෙට් උන තැන පොඩි පාලමක් එක්ක වැලි පාරකට සෙට් වෙනවා.... පාරෙ යන මිනිහෙක් හොදට බැලුවොත් ඇර අපිව පේන්නේ නෑ.. නැත්තම් ඉතිං අපි කෑගහල අපි නානවා කියල පෙන්නන්න ඕනි.. දෙවෙනි කාරනේ කරන්න අපිට කොහෙමත් උවමනාවක් තිබුනේ නෑ. මොකද ඉතිං අපිට නාන්න වෙන්නේ නිර්වස්ත්‍ර ඇඳගෙනනේ.. කොහෙම හරි ඉතිං තුන් දෙනා දැන් වට පිට බලල නිර්වස්ත්‍ර ඇඳගෙන ඇලට බැස්ස... අපි ඉතිං පුවක් ගහෙත් නැන්ගොත් දෙබලක් කියල වතුර තියෙන්නේ දණහිසෙන් පොඩ්ඩක් උඩට එන්න විතරයි... ඒක නිසා ඉතිං අපි දැං හොඳට වතුරෙ එබිල නානවා....

ඔහොම ටික වෙලාවක් නානකොට පාරෙ මනුස්සයෙක් එනවා දැකල සාලිය බෙරිහන් දෙන්න පටන්ගත්තා... ප්‍රදීප්ටයි මටයි දෙලෝ රත්වෙලා එලෝ පොල් පෙනුනා.. අපි දෙන්න මූනෙන් මූණ බලාගත්තා..දැං ඉතිං මූ කෑගහල ඉවරයිනේ. අර මනුස්සයා දැක්කොත් ගමකින්ම ගුටි කන්න වෙන්නේ.. මං දෙසරයක් හිතන්නේ නැතුව හොඳ හුස්මක් අරගෙන වතුර  යට ගිලුනා..මාත් එක්කම ප්‍රදීපුත් යටට අවා..අපේ වෙලාවට අර මනුස්සයට මුගේ කෑගැහිල්ල ඇහිල තිබුනේ නෑ.. මනුස්සයා ගියාට පස්සේ දන්න සුද්ද සිංහල ඔක්කෝම දාල අපි සාලියට දෙහි කැපුවා. මූ උට නෙමේ වගේ ඉන්නවා..එත් එක්කම මට ප්‍රදීප් ඇහෙන් මොකක්ද පෙන්නුවා.. මල කෙලියට හෙන ගහනවා, තවත් මනුස්සයෙක් ඈතින් එනවා.. අපි කපපු දෙහි වල හැටියට මේ සැරේනම් අනිවා සාලිය අර මනුස්සයට ඇහෙන්නම කෑගහනවා කියල සීයට දෙසීයක් බුදු ෂුවර්.. ඒක නිසා ගන්න පුලුවන් ඉක්මන්ම හා ක්‍රියාකාරීම ක්‍රියාමාර්ගෙ අපි ගත්ත.. තප්පරයක් වත් පරක්කු වෙන්නේ නැතුව අපි දෙන්නා සාලියගෙ ඇගට පැනලා පොර වතුරෙ යට ඔබා ගත්තා.. මැරෙන්න ඔන්න මෙන්න තියල අර මනුස්සයා ගිය නිසා සාලියට තව ජීවත් වෙන්න වාසනාව ලැබුනා. මු ඉහින් කනින් වතුර පෙරාගෙන අපි කපපු දෙහි ඔක්කෝම අපිට කැපුවා.

කොහොම කොහොම හරි අපි ඉතිං ආයම මුල ඉදල නාන්න පටන්ගත්තා.. දැං ඉතිං ඔහොම ටික වෙලාවක් සාමකාමීව අපි නෑවා.. ප්‍රදීප් පොරගේ සහෝදර ප්‍රේමේ ගැන මට කියන්න පටන්ගත්ත. මාත් දැං ඉතිං එක අහගෙන ඉන්නවා.. ඔහොම ඉන්නකොට ඉතිං සාලිය ගැන බලන්න වෙලාවක් අපිට නැති උනා.. ටික වෙලාවකින් ගෑනු කෙනෙක් බෙරිහන් දෙන සද්දෙට තමයි අපිට සාලියව මීටර් වුනේ...

සාලියට කලිං අපි දැක්කේ වයස 40ක විතර ගැණු කෙනෙක් පාර දිගේ පිටිපස්ස බල බලා දුවනවා.. සාලියත් බක බක හිනාවක් දාගෙන ඉන්නවා.. මට තේරුනා එන පොට හොද නෑ කියලා.. ගෑනු කෙනා පස්ස බල බලා දුවපු විදිහට අනතුරක සේයාවක් ලඟ ලඟම පෙනුනා.. මං වැඩි පුර හිතුවේ නෑ. අරුන් දෙන්නට ආරාධනා පත්‍ර බෙදන්න ගිය‍ෙත් නෑ. ටක් ගාල ගොඩ වෙලා නිර්වස්තර ටික ගලවලා දාල, වස්තර ටික ඇඟට දාගත්තා. අරුන් දෙන්නත් මාත් එක්කම ලෑස්ති උනා.. උනේ මොකක්ද කියල සිද්ධිය අහගන්නවත් පරක්කු නොවී මං මීටර් 100 දුවන්න ලෑස්ති වූනේ. ස්පෝට් මීට් දවස්නේ. හැබැයි ඉතිං මීටර් 100න් මං තුංවෙනියා..මොකද මං දුවන්න ලෑස්තිවෙනකොට අරුන් දෙන්නා බාගෙට ඇඳගෙන දුවලත් ඉවරයි. යකෝ ඔක්කොටම කලිං ගොඩ උනේ මං. මුං දෙන්න අර ගෑණු කෙනා දිවුවට වඩා වේගෙන් දුවන්න පටන් අරන්. අඥ්ඥදත්ත කුහරයෝ.

චන්ඩි වගේ කෑගැහුවට තුන්දෙනාම ඉස්කෝලෙට යනකල්ම පිටි පස්ස නොබලම දිවුවා ඔන්න.. දැං ඉස්කොලෙට ඇවාති , සර්ලට එහෙම මූණ පෙන්නලා සාලිය මොකුත් නොවුන තාලෙට ඉන්නවා..යකෝ මීටර් 500ක් විතර පස්ස නොබල දිවුව හේතුව දැනගන්න අපිට මානව හිමිකම් කොමිසන් සභාවෙන්ම අවසර දීල තියල නිසා ප්‍රදීපුයි මායි අරූව අල්ලලා මුල්ලක තියාගෙන ඇහුව මොකද උනේ කියලා...

“මචං ඒ මං දන්න අක්කා කෙනෙක්... මං ඉතිං ෆිට් එකට කතා කරේ බං, කතා කරාම ඒකි මාව අදුනගත්තේ නෑ. කවුද බලන්න ලඟට ආවා. පාලම ලගට ආවම මං ඉතිං කතා කරන්න නැගිට්ට. ඒ බං මේකි යකෙක් දැක්ක වගේ මං දිහා බලන් ඉදල බෙරිහන් දීගෙන දුවන්න පටන් ගත්තනේ...උබල දිහා බලනකොට තමයි මට මීටර් උනේ බං වතුර තියෙන්නේ දනිහ ලගට විතරයි කියලා....“

“නොදකිං ගල් මූසලායා“

මං හිතුවේ ප්‍රදීප් ආයෙත් සාලියට දෙහි කපන්න හදනවා කියලා...

“උඔ මට කිවුවනම් මං නැගිටිනවනේ, උබ කලුවට කලුවේ කලු කුමාරයා වගේ නැගිට්ටම මෝහිනී උනත් බය වෙනව යකෝ..අර අක්කට බබෙක් හම්බෙලාද දන්නෑ දැන්ටම.“..........

මං රස්තියාදුකාරයා........